Aan alles komt een eind.

Daar ben ik weer, voorlopig voor de laatste keer denk ik. De laatste 2 weken waren erg druk omdat ik nog examens had en afscheid moest nemen van iedereen.
 

Ik ben in mijn vrije tijd naar kerstverlichting gaan kijken in Atlanta Downtown, hier was ook een duitse kerstmarkt waar ik uiteraard Currywurst gegeten heb en gebrande noten. Verder ben ik nog druk bezig geweest met fitnessen & rennen zodat ik alle kerstkilo’s makkelijk kan hebben haha. Mijn vakken heb ik allemaal goed afgesloten, voor Engels en mijn Food Preparation class een B gemiddeld & Psychologie met een A. Mocht ik naar een andere school gaan, worden deze in ieder geval overgenomen en heb ik nog recht op een academische scholarship omdat ik een hoog gemiddelde heb. Mooi meegenomen dus. In het laatste weekend heb ik nog een ‘friends christmas’ gehad, hier heb ik met vriendinnen kerstmis gevierd en had ik cadeautjes gekocht en gekregen voor/van iedereen. Ik had onder andere geurkaarsen, sourpatch kids, een waterval en notes gekregen.
 

Nadat ik 2 dozen op de post heb gedaan afgelopen maandag, ben ik na mijn laatste examen op woensdag mijn 2 koffers in gaan pakken. Vanmorgen stond ik met een gemixt gevoel op, ik ben blij dat ik naar huis ga maar had de situatie wel graag anders gezien. Nu zit ik op het vliegveld terwijl ik dit ben aan het schrijven en kan ik stiekem niet meer wachten om naar huis te gaan!

Verder vroegen verschillende aan mij of ik er spijt van had omdat ik hierheen ben gekomen. Mijn antwoord: geen enkel moment. Het mocht dan wel niet zo gelopen zijn als ik had gehoopt maar deze afgelopen 5 maanden heb ik enorm veel geleerd. Ik heb vooral een andere kant van mezelf leren kennen. Ik ben uit mijn comfort-zone gekomen en sta nu echt totaal anders in het leven dan 5 maanden geleden. Ik wist al hoe goed ik het had thuis, maar dit opent je ogen alleen maar meer. Ik ben tevreden met mezelf en ben trots op mezelf, en dit is mij heel veel waard. Ik heb nieuwe vrienden gemaakt, nieuwe levenservaringen opgedaan, 5 maanden gedaan waar ik plezier van kreeg en nieuwe plekken gezien.

Wat ik ga missen? Mijn nieuwe vrienden, de omgeving van de school wat ik echt heel leuk en mooi vond, sourpatch kids (geweldig snoep) en gewoon het echte Amerikaanse Student-Life. Je wordt op handen gedragen als je een athlete bent en dat is me niet slecht bevallen, vooral niet met alle voordelen van het schoolleven.
Wat ik niet ga missen? Mijn eenpersoonsbed, de douche en wc- wat ik moet delen en het eten (zo ongelofelijk vet en eindeloos hetzelfde ook al heb ik geprobeerd om zo gezond mogelijk te eten). Overal heb ik een erg goede tijd gehad en ben ik verdrietig dat het hier stopt. Ik ben uiteraard blij om naar huis te gaan, maar dat ben ik altijd. Ik kan vooral niet wachten om mijn zus weer te zien na 7 maanden. Als ik eerlijk ben, zou ik dit avontuur voor geen goud hebben willen missen, mocht ik de kans nog eens krijgen om te gaan waar het nu naar uitziet, dan zeg ik in ieder geval niet nee.

Voor nu is het lekker naar huis en tijd doorbrengen met vrienden en familie, GOED ETEN, mijn eerste kerstmis thuis vieren maar vooral even alles laten bezinken wat er de afgelopen 5 maanden allemaal is gebeurd. Voor iedereen prettige kerstdagen en alvast een gelukkig nieuwjaar. Dankjewel dat jullie mij hebben gevolgd via deze weg en jullie horen nog wat van mij!